Afscheid nemen van de allerliefste kinderen - Reisverslag uit Boekarest, Roemenië van kirsten Gils - WaarBenJij.nu Afscheid nemen van de allerliefste kinderen - Reisverslag uit Boekarest, Roemenië van kirsten Gils - WaarBenJij.nu

Afscheid nemen van de allerliefste kinderen

Door: webmaster

Blijf op de hoogte en volg kirsten

19 Juni 2008 | Roemenië, Boekarest


Hallo, hier het laatste bericht van mij vanuit Roemenie.

Uiteraad dinsdag Nederland - Roemenie gekeken. We waren op een groot plein met een grote tv, en daar stonden we dan als enige nederlanders. Voordat we heen gingen eerst met Inge ( de noorse priester) waterpijp gerookt. Erg grappig, het was een fruit waterpijp dus dat is zonder nicotine enzo. Het is alleen een fruit smaakje en verder niets. Maar was wel leuk om een keer te doen. Tijdens de wedstijd hebben we niet veel vrienden gemaakt. Ik had me oranje shirt aan, maar had voor de zekerheid maar een zwart shirt meegenomen :) Maar die roemenen zijn nog gekker als het om voetbal gaat. Wat een eng volk hier.

Van de week nog lekker bij me kinderen geweest. HEERLIJK!!!! En gister hebben we het laatste schilderwerk afgerond. Helaas heb ik de knuffels niet op kunnen hangen. Dit komt omdat er over twee weken de hele instelling ( op ons schilder werk na ) wordt geverfd. Dus als ik dan de spullen ga ophangen moeten hun het er weer afhalen.... En ik denk niet dat dat met beleid wordt gedaan. Daarom heb ik het veilig opgeslagen, en hang ik het in oktober op, als ik met mam terug naar Roemenie ga.

Vandaag afscheid genomen. Helaas was het de ergste dag die we tot nu toe hebben meegemaakt!!! We hadden die ochtend, drinken en snoepjes gehaald. We hebben de kinderen geschmiekt, en het was echt heel leuk. Toen we net klaar waren, Kwam Mieke het kantoor in gerend. Hermien was uit het raam gesprongen van 6 meter hoog. Het was echt vreselijk!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Er stond een stoel voor het raam, en ze is eruit gesprongen of geduwd, dat weten we niet. Maar wat wil je, er zitten daar tien kinderen in een klein slaapkamertje zonder zuster en het raam staat open!!!

De zusters hebben Hermien naar binnen gebracht, en hebben haar GEWASSEN EN OMGEKLEED EN EEN SCHONE LUIER OMGEDAAN. Zo kan het ambulance personneel niet zien, hoe ze hier behandeld worden. En zo ie zo, hoor je een lichaam niet te verschuiwen, laat staan wassen en omkleden. Echt wat een klere wijfen. En het ergste was nog dat ze er bij stonden te lachen!!! Toen Hermien werd ophgehaald door de ambulance, hebben wij afscheid genomen van de kinderen. Er zijn vandaag heel veel tranen gevallen.

Het doet me pijn, dat de kinderen daar zitten. Ik weet wat er nu op dit moment gebeurd in de instelling. Daar wordt je niet vrolijk van. Deze kinderen verdienen een beter leven. Het zijn zulke liefe kinderen. Ze zitten in me hart er gaan er ook nooit meer uit. Je ziet de pijn en verdriet in de ogen van de kinderen. Deze kinderen zijn sterk, en hebben meer meegemaakt als mene geen.

Roemenie is een levenservaring die ik nooit zal vergeten. We hebben leuke maar ook heel veel minder leuke dingen meegemaakt. Roemenie is een bizar land om mee te maken. Er zijn grote veschillen tussen arm en rijk. Corruptie en de mentaliteit van Roemenen. Maar hoe veel er ook gebeurt is, Roemenie is nu een stukje van me leven geworden en ook een beetje me thuis. Ik denk niet dat we beseffen hoe donders goed we het hebben in Nederland, en dat alles zo goed voor elkaar is. En dat we lopen te zeuren over onse pijntjes enzo. We hebben alleen geluk gehad dat onze wieg in Nederland stond. Hier op een paar uur vliegen van je eigen bed, gebeuren dingen die mens onteerdend zijn. Ik heb grote bewondering voor de kinderen die in instellingen als dit leven. Het is de keiharde waarheid die je hier ziet...

Ik wil iedereen nogmaals bedanken voor alles. Jullie weten niet half, wat het betekent voor de kinderen.

Ik mis ze nu al!!!!

Oke, ik zie jullie snel weer!!!

Een kus van me kids en van mij natuurlijk!

xxx liefs kirsten







  • 19 Juni 2008 - 18:16

    Annette:

    Lieve lieve Kirsten.
    Na dit verhaal te hebben gelezen zit ik met tranen in mij ogen dit naar jou te tikken.
    Ik weet ook op dit moment niets te tikken.
    Dus ga ik je nu maar bellen om deze vreselijke dag aan te horen.
    En voor zaterdag een hele goede reis en een knuf aan je mede studenten.
    Tot op Schiphol 19.00 uur
    Veel liefs mam.

  • 19 Juni 2008 - 18:49

    Moeder Corrie:

    lieve kirsten,wat heftig allemaal.ik heb gaby vertelt wat je allemaal doet,heel veel sterkte dikke knuf,goeie reis,en tot bellens corrie

  • 20 Juni 2008 - 06:04

    Maartje:

    Wat een droevig verhaal en voor jullie sneu dat je zo weg moet gaan.
    Ik wens je een hele goede reis morgen en een behouden thuiskomst, ik hoop voor de vakantie je nog even te zien, zodra je thuis bent nemen we contact op,
    Groet Maartje

  • 20 Juni 2008 - 07:39

    Jeroen:

    waterpijp plus fruit smaakje heet Sisha ;) XD
    maar
    maar lullig hoe het daar nu loopt in je laatste daagies
    hoop je gauw te zien mop

  • 20 Juni 2008 - 12:17

    John En Nicolette:

    Nou Kirsten, genoeg meegemaakt om thuis nog lang over na te denken. Kun je alles een beetje op een rijtje zetten. We hebben heel veel bewondering voor je. Het afscheid zal je inderdaad wel zwaar gevallen zijn. Maar zoals je schrijft, het is maar een paar uur vliegen hiervandaan. We wensen je een heel goede terugreis en een heel hartelijk Welkom Thuis. We zien je weer gauw. Groetjes van ons.

  • 20 Juni 2008 - 18:13

    Ralph:

    Veel sterkte je laatste nacht, goede vlucht en tot zondag.

  • 21 Juni 2008 - 16:08

    Yolanda:

    Hoi Kirsten,

    Heftig!
    En hoe is het met Hermien? Misschien moet je een boek gaan schrijven en met de opbrengst daarvan begin je een geweldig huis waar alles mogelijk is. Nou ja, bijna alles. Op het moment dat ik dit tik ben jij onderweg naar Schiphol. Ben een beetje laat met je berichtje lezen want internet lag eruit. Ziggo hé!
    Nu, welkom thuis en zie je gauw.

  • 22 Juni 2008 - 10:26

    Richard En Linda:

    Lieve Kirsten,

    Wat een verdrietig afscheid! Ondertussen ben je weer lekker thuis. Hoop dat de reis goed is gegaan. Ik spreek je morgenavond, tot dan. Liefs uit Den Oever.

  • 23 Juni 2008 - 12:32

    Marcel En Cindy:

    Hoi Kirsten,

    Allereerst onze excuses voor het nu pas lezen van jouw site! Wat een ontnuchterende wereld! Wat een cultuurschok!!!Het is goed dat je je site, uitjes, vrienden thuis en aldaar als uitlaatklep had en hebt. Gelukkig ben je assertief, een doener en heb je gehandeld, dus je mag apetrots op jezelf zijn! Liefs, Marcel, Cindy, Emma en Willem

  • 28 Oktober 2008 - 19:55

    Tatiejj:

    Hey Lieve schat,,

    Wat ben ik blij dat het goed gaat met onze lieve kindjes!
    Ik wil nog meer verhalen van je horen, wil alles weten.. Ff snel een datum prikken..

    xxx

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

kirsten

Ik ga in de hoofdstad Boekarest werken in een instelling voor gehandicapten kinderen.

Actief sinds 07 Maart 2008
Verslag gelezen: 1116
Totaal aantal bezoekers 17624

Voorgaande reizen:

11 April 2008 - 21 Juni 2008

Mijn eerste reis

Landen bezocht: